مراقبت از جان 98

دوره حضوری مراقبت از جان 98

از یک جایى به بعد در زندگى فقط خواسته هاى ایگو مهم نیست، نداهاى روح هم جدیست...

چقدر خوبه که تو زندگیمون اهل شادى باشیم چه عمقیش چه سطحیش؛ قطعا به قول دکتر الهى قمشه اى نازنین، بزرگترین گناه انسان غم خوردن است.

 ولى حزنهایى در زندگى هست که افسردگى نیست بلکه غم ناشى از انسان بودن ماست؛
دورهم نشسته اید و یکى از فامیل همه را شاد و سرحال نگه میدارد و تو میدانى و بقیه نمیدانند که از یک بیمارى رنج میبرد، این دانستن به تو حزن میدهد ،
نشسته اى عکسهاى دوران مدرسه را میبینى و با دیدن بعضى چهره هاى معصوم هم کلاسیهایى که جوان مرگ شدند، یک " اى کاش" از سر دلت میگذرد و محزون میشوى؛ اینها غمها و حزنهاى سالمند که ما را انسان نگه میدارد؛
مدرنیته بی رحم به شکلى تاسف بار میخواهد ما را ولو به قیمت لبخندى تصنعى، خوشحال نگه دارد؛
شما اگر میخواهى از جانت مراقبت کنى، گاهى اوقات غمهاى مقدس را بچش...

تجربه دانشجویان مراقبت از جان:

باید اقرار کنم با اینکه امسال کاری از جنس  ego نکردم وفعالیت چشمگیری نداشتم، ولی به جرات میتونم بگم پربرکت ترین دوره زندگی رو دارم میگذرونم. 

حقایقی رو فهمیدم که تا قبل از اون هیچ درکی از اون نداشتم.
این جمله کلاس دیروز که" افسردگی درنگ مقدس است و با خودش پیام هایی داره" به عمق جانم نشست.
دانشجوی دوره مراقبت از جان— سال95

محل برگزاری: خانه توانگری طوبی واقع در خیابان پاسداران تهران